Βιογραφικό ΜΑΙΡΗΣ ΣΟΪΔΟΥ
Βιογραφικό Μαίρης Σοΐδου
Η Μαίρη Σοΐδου γεννήθηκε ορφανή από πατέρα και είναι το 10ο τέκνο μίας οικογένειας που μετανάστευσε από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη όταν ήταν ακόμη παι δί. Είχε μία δύσκολη καθημερινότητα και αντίξοες συνθήκες διαβίωσης. Διέμενε στο Γιεντί Κουλέ της Άνω Πόλης και ως έφηβη, στην περιοχή Αγίας Σοφίας. Από μικρή είχε ιδιαίτερη κλίση στις καλές τέχνες. Διδάχθηκε πιάνο από την κα Βάμβαλη στο Ελληνικό Ωδείο και παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής στη ΧΕΝ. Στα 18 της χρόνια ξεκίνησε να τραγουδά εθελοντικά σε κέντρα και χώρους διασκέδασης, με αγαπημένο της στέκι τη Στρατιωτική Λέσχη Θεσσαλονίκης. Μη έχοντας κλείσει τα 19 ξεκίνησε να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδίστρια στη Θεσσαλονίκη και σε γειτονικές πόλεις. Το 1950 ξεκίνησε να ασχολείται και με το θέατρο. Το ντεμπούτο της το έκανε στο ρόλο της Κλημεντίας ύστερα από πρόσκληση της Ζωής Κυριαζίδου από το Θέατρο ΠΑΛΛΑΣ. Ως καλλιτέχνιδα, ήταν η πρώτη πετυχημένη και ιδιαίτερα αγαπητή κονφερασιέ στη Θεσσαλονίκη, ήταν μία σόου γούμαν που μπορούσε να σταθεί σε πίστες, θέατρα, συναυλίες, τουρνέ έως και σε διαλείμματα κινηματογράφου. Ήταν η πρώτη που φόρεσε φράκο επί σκηνής. Όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της Ο Ηθοποιός της Πρόζας και του Μουσικού Θεάτρου δημιουργεί το ρόλο του πάνω στον καμβά του συγγραφέα. Ο Κονφερασιέ είναι υποχρεωμένο την ίδια στιγμή να είναι συγγραφέας και εκτελεστής. Εργάσθηκε αμιγώςς ερμηνεύτρια από το 1940 έως και το 1956 και ακολούθως ίδρυσε το ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΣΟΪΔΟΥ (1956-1992) στο οποίο αφιέρωσε και τη ζωή της.
Η συνεισφορά της στην Ορχηστική Τέχνη αφορά:
Στη συστηματική και εκτενή αναφορά της στις μουσικοχορευτικές και θεατρικές σκηνές της Θεσσαλονίκης (μεταξύ των οποίων και το Θέατρο Λευκού Πύργου ή αλλιώς,Ῥιβολί των Παρισίων εν σμικρώ» που δεν υπάρχει πλέον) και την αναφορά χορογράφων και χορευτών κλασσικού μπαλέτου από το 1940 και έπειτα. Ως πιο σημαντική αναφορά είναι αυτή στην Ευτέρπη ΒΑΦΕΙΑΔΟΥ. Είχε διδαχθεί μπαλέτο στη Ρωσία και αρχικά είχε μεταναστεύσει στην Αθήνα. Το 1941 ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να εργασθεί σε μουσικοχρευτικές σκηνές, όπου και γνωρισε τη Μαίρη Σοΐδου. Είναι γνωστή ως Έφη Βαφειάδου. ΤΟ 1955 αναφέρεται ότι εργάσθηκε στο Γυμναστήριο του «Μαυροσκούφη»όπου ξεκίνησε τμήμα χορού. Το 1956 η Βαφειάδου ίδρυσε την 1η Σχολή Κλασσικού Μπαλέτου στη Θεσσαλονίκη. Μετά από λίγα χρόνια όμως την έκλεισε και ανέλαβε τάξεις κλασσικού χορού στο Μακεδονικό Ωδείο. «Έβγαλε τις πρώτες μαθήτριες με πτυχία» και έφυγε στην Αμερική αφού υπέγραψε το πτυχίο της ταλαντούχας Ρούλας ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ –ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ, η οποία και ανέλαβε, μετά την αποχώρηση της Ε. Βαφειάδου, την τάξη της στο Μακεδονικό Ωδείο.
Στην ανάπτυξη του επαγγέλματος του χοροδιδασκάλου και χορογράφου στο Παιδικό της Θέατρο που ιδρύθηκε με την επωνυμία ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Μαίρης Σοΐδου το 1956. Οι πρώτες τις παραστάσεις χορογραφήθηκαν από την Ευτέρπη Βαφειάδου, ενώ παράλληλα, ανέδειξε ελληνικούς χορούς με δάσκαλο τον Στάθη Μεταλλινό. Ο Στάθης Μεταλλινός ήταν ένας ερευνητής και πολυπράγμων καλλιτέχνης με αξιόλογο ανέκδοτο συγγραφικό έργο με θέμα τους Ελληνικούς Χωρούς και τα Ελληνικά Ήθη κι Έθιμα. Ο Στάθης Μεταλλινός καταγόταν από την Κέρκυρα.
Στη δημιουργία της 1ης Καλλιτεχνικής Στέγης στη Θεσσαλονίκη με το όνομα ΘΕΣΠΙΣ, που συμπεριελάμβανε διδασκαλία ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΟΡΩΝ, ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ ΜΠΑΛΕΤΟΥ, ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ... Δυστυχώς όμως, τον ίδιο χρόνο που εγκαινιάστηκε (1959), ύστερα από μία καταρρακτώδη βροχή με κακοκαιρία και φουρτουνιασμένη θάλασσα, πλημμύρισε και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Το νέο αυτό οικοδόμημα ήταν πλησίον του Θερμαϊκού (Καρόλου Ντηλ & Βασιλέως Κωνσταντίνου 17, παραλία Θεσσαλονίκης).
Στην πολυδιάστατη καλλιτεχνική παιδεία και διαπαιδαγώγηση μαθητών νηπιακής, παιδικής και εφηβικής ηλικίας δια του Παιδικού Θεάτρου Μαίρης Σοΐδου. Το θέατρο αυτό λειτούργησε συχνά ως φυτώριο νεαρών ηθοποιών για τις ανάγκες παραστάσεων του ΚΘΒΕ, ενώ αρκετοί μαθητές της ακολούθησαν σημαντική καριέρα στο τραγούδι, το χορό και το θέατρο.
