Forum

Πρόγραμμα Αφιερωμένο στην προσφορά του Γεώργιου Ροντίδη στη θεατρική παιδεία και την ανάπτυξη της υποκριτικής τέχνης στην πόλη Θεσσαλονίκης και ευρύτερα, στη Β. Ελλάδα

Το βραβείο Κλειώ καλλιτέχνησε η γνωστή Χανιώτισσα, εικαστικός καλλιτέχνης, Μποβιάτσου Λαμπρινή (στέλεχος της Εσαεί εν Ροή), όπως παρομοίως καλλιτέχνησε και επιμελήθηκε τα βραβεία ΜΕΛΘΑΛΕΙΑ, ΕΥΤΕΡΠΗ και ΠΟΛΥΜΝΙΣ ΚΑΛΛΙΕΠΟΥΣΑ. Το βραβείο ΚΛΕΙΩ, απονέμεται για να εξυμνήσει την ιστορία. Στην ελληνική μυθολογία η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας. Εγγυάται την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυτή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης. Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Μακεδονίας Θράκης εδώ και 19 πλέον χρόνια απονέμει διάφορα βραβεία, που φέρουν ονόματα Μουσών, για να τιμήσουμε καλλιτέχνες που είχαν όραμα πέρα από την προσωπική τους επαγγελματική ανάπτυξη και υπέρ της τέχνης τους ή της πολιτισμικής ανάπτυξης, προώθησης των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων και κοινωνικής ευημερίας.

Με αφορμή το αφιέρωμα της Κούλας Πράτσικα: Η ΦΟΙΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ Κ.Σ.Ο.Τ- (1990-1992) Γράφει η Αθανασιάδου Ελένη (προσωπική μαρτυρία) (Πηγή: independent.gr ) Το 1990 όταν ακόμη οι σπουδές χορού ήταν στη ΘΕΣΝΙΚΗ στα σπάργανα έκανα προετοιμασία για να περάσω στο επαγγελματικό τμήμα της σχολής της κας ΑΜΑΛΙΑΣ ΣΤΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ η οποία ήταν και η μόνη επαγγελματική σχολή χορού εκείνη την εποχή. Στις εξετάσεις που επακολούθησαν ήμουν η μόνη εισαχθείσα στο 1ο έτος της σχολής και την ίδια στιγμή αισθάνθηκα ότι θα ήθελα να σπουδάσω χορό σ ένα σχολείο χορού με περισσότερους μαθητές. Κάποιοι φίλοι μου χορευτές μου μίλησαν για την ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΟΡΧΗΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ στην Αθήνα, αυτό το μεγάλο άνδρο του χορού προς τιμήν της αείμνηστης ΚΟΥΛΑΣ ΠΡΑΤΣΙΚΑ κι η καρδιά μου σκίρτησε, άρχισα να την ονειρεύομαι σαν μια μεγάλη ακαδημία χορού όπως της VAGANOVA η την ROYAL ACADEMIE OF BALLET της Αγγλίας. Αυτό ήταν για μένα ένα άπιαστο όνειρο που είχα από μικρή βλέποντας και διάφορες χορευτικές εικόνες σε βιβλία χορού που τότε διάβαζα Τον ίδιο Σεπτέμβριο του 1990 δίνοντας οντισιόν στην Κ.Σ.Ο.Τ ήμουνα κι εγώ ανάμεσα στους 12 χορευτές που επέλεξε η σχολή υπό τη διεύθυνση της κας ΝΤΕΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ. Το υπέροχο ταξίδι είχε ξεκινήσει για μένα κι αμέσως κατέβηκα στην Αθήνα κι άνοιξα τα φτερά μου να πετάξω γεμάτη πάθος για κινητικές εμπειρίες. ΑΠ την πρώτη κιόλας περίοδο των σπουδών μου φάνηκε ότι η σχολή δεν διέψευδε καθόλου τις προσδοκίες μου. Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ήταν πραγματικά μια μεγάλη ακαδημία χορού με επιλεγμένους χορευτές, άντρες και γυναίκες με ιδιαίτερα χορευτικά προσόντα, αέρινες χορεύτριες, φωτισμένους δασκάλους, με πολλή πειθαρχία κι αυστηρότητα. Η καθημερινή εικόνα της τάξης έμοιαζε με στρατό, ένα τάγμα στρατιωτών της κίνησης, μαχητές της τέχνης, κορμιά δουλεμένα, σμιλευμένα, καλλιεργημένα, πρόσωπα όμορφα, ευγενικά, καλλιτεχνικά, άνθρωποι μ εσωτερική δύναμη και στόχους. Η κάθε μέρα ήταν μια ξεχωριστή πρόκληση. Κάθε μέρα την ίδια ώρα στις 8.30 το πρωί κατέφθανα στη σχολή, Ομήρου με Σκουφά κι ανέβαινα τα χαρακτηριστικά της σκαλοπάτια μ ένα σάκο γεμάτο καλτσόν, κορμάκια, τσιμπιδάκια, παπουτσάκια,πουέντ και μια ψυχή διψασμένη και φουσκωμένη από όνειρα, να μάθω όσο πιο πολλά μπορούσα για τον μεγάλο μου έρωτα, το χορό, να παλέψω,να ιδρώσω να χορέψω όσο το δυνατόν καλύτερα. Αέναη προσπάθεια, ατελείωτος αγώνας για το τέλειο…… 9.00 η ώρα κάθε πρωί,<έτοιμοι, πάμε μαέστρο..> κι αμέσως την αίθουσα πλημμύριζε η γλυκειά μελωδία της εισαγωγής που έπαιζε στο πιάνο ο καταπληκτικός μας πιανίστας και το μάθημα μπαλέτου ξεκινούσε,battement tendu et flex,passe par Terre derrière και παμ,παμ,παμ.. Και στο πλάι port de bras, alonge, plies,όλοι μαζί σαν ένα σώμα, μια ψυχή, συνεπαρμένοι, ηλεκτρισμένοι, συντονισμένοι στην ίδια νότα,στην ίδια κίνηση, στην ίδια ανάσα, κορμιά πειθαρχημένα με ομορφιά αρχαιοελληνική, φινέτσα κι αρμονία, όλοι μας ακούραστοι εργάτες της κίνησης. Πολύ δυνατές εμπειρίες Τα πρακτικά μαθήματα τελείωναν στις 2.00 το μεσημέρι, κάναμε διάλειμμα για φαγητό και κατά τις 4.00 το απόγευμα ξεκινούσαν τα θεωρητικά, κάθε μέρα μπαλέτο, σύχρονο, ρυθμική, αυτοσχεδιασμό, ρεπερτόριο, θεωρία μουσικής, ιστορία τέχνης και όλ’ αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζει ένας εκπαιδευμένος καλλιτέχνης. Είχα την τύχη να διδαχτώ απ’ τους καλύτερους δασκάλους στην Κ.Σ.Ο.Τ,καθηγητές θρύλους,που έγραψαν ιστορία ο καθένας στο είδος του . Μπαλέτο με τους RAY BARRA AND ROSA SIGUARD απ το state ballet του Βερολίνου,με την χορεύτρια της Ε.Λ.Σ ΑΛΕΚΑ ΜΠΕΡΤΟΛΗ Σύχρονο με την θρυλική ΜΑΡΙΑ ΑΝΘΥΜΙΔΟΥ, τον εκπληκτικό ΧΑΡΗ ΜΑΝΤΑΦΟΥΝΗ και χορευτές του. Σύστημα γκράχαμ με την υπέροχη δασκάλα ΕΥΑ ΚΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, απόφοιτη της σχολής GRAHAM Θεωρία και διδασκαλία μπαλέτου με την ΒΙΚΥ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΎΛΟΥ Ρυθμική με σύστημα ORFFκαι DALCROSE με την εξαιρετικά καταρτισμένη δασκάλα ΛΙΛΥ ΑΡΖΙΜΑΝΟΓΛΟΥ Σεμινάρια που γινόταν στη σχολή από λαμπρούς δασκάλους του χορού,ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΙΧΟ,CLAUDE BRUMACHON DANCE COMPANY,choreology με την ROSEMARY BRANDT και πολλά άλλα. Η ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ Κ.Σ.Ο.Τ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΚΙ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕ Σ ΕΝΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ,ΧΟΡΕΥΤΗ,ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΙ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟ ΕΛΕΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ,Δεκέμβριος 2020